Gintsika-tsika pa ni Inis si Carlos pagkatapos sini pirma sa kontrata. Gapangyam-id nga ginhatag ni Carlos ang papel sa dormlady. Bangod kay damo sia nabasa nga mga pagsulundan nga pamatyagan niya mas worse pa sa dati niya nga boarding house—patas gid lang sang pagpanghimus sang mga utensils sa dining hall pagkatapos kaon kag pagprohibit nga magpanglaba sang underwear.
Daw wala man ko di natalupangdan nga dining hall. Where the fuck is that? A, basi sa second floor.
“Bahaghari gali imo apelyido?” pamangkot ni Inis samtang nagatulok ini sa ginauyatan nga kontrata.
“Huo, ta. Nga’ haw?”
Hinali lang nga nagkadlaw si Inis. Gintabunan sini ang madamol nga sungad. Naham-ot gid ini sa pagkabalo sang apelyido ni Carlos.
“Uh, excuse me. What is so funny about my surname?”
“Waay a. Daw amo pa lang ako nakasalapa sang apelyido nga Bahaghari.”
“Ah. But at least indi na sia kasing-funny sang apelyido like Dimakita, Pakanyot, ukon Laba…titi.”
Daw napin-udan si Inis sang pagkabati sang ulihi nga apelyido nga ginmentionar ni Carlos. Ginhimos sini ang papel kag ginbalik sa brown envelope. Nagtindog ini kag nagpudag pudag pakadto sa drawer kag ginsulod ang envelope. Dayon ginbuksan sini ang wooden box nga may nakasang-at nga mga keys. Ginkuha sini ang yabi nga may numero sang room nga 309.
“Gusto mo macheck ang room?” seryoso nga pamangkot sang dormlady.
Nagguwa sa opisina si Inis. Nagtindog si Carlos kag nagsunod sa iya. Natingala gid sia sa gulpi nga pagbag-o sang modo sang dormlady.
Piho nga laon gid si Ta Inis, hambal ni Carlos sa iya kaugalingon samtang nagasunod kay Inis. Sang nagapasaka sia indi malikawan ni Carlos nga haum-haumon kon sin-o kag ano ang itsura sang iya mangin mga roommates. Nagginhawa sia sing madalum kag nagyuhum yuhum. Tatlo na ka mga boarding houses ang iya nadayunan kag subong nabal-an niya na ang four kinds of boarders.
Una, ang palahulagok nga tambok nga nagatago porn magazines sa idalum sang iya double deck. Ikaduha, ang maniwang nga nerd nga nagasuksok damol nga eyeglasses nga wala nagahalahambal kag puro Shakespeare kag Aristotle ang ginasinghutan sang iya ilong. Pangatlo, ang call center agent nga daw maluslos ang eyebugs. Kag pang-apat, ang agi nga wala nagabayad renta kag nagapanglampos pa gate sang boarding house kon magab-ihan ini uli halin sa night-out.
Pero sa pamatyagan ni Carlos, mas cultured ang mga nagadayon sa male dormitory. Gina-compare niya ini sa mga residence halls sa mga pelikula nga iya nakita patas sang Dead Poets Society kag sa TV series sadto nga Felicity.
Malinong ang bilog nga fourth floor luwas sa ilisipon nga mga estudyante nga nagasarasalidhay agud magkadto sa ila eskuwelahan. Ginasunod naman ni Carlos sang iya panulukan ang mga guys nga iya nasugata. Oh, Hugo Boss. Nagapiyong-piyong pa ini dungan singhot.
“Naano ka?”
Daw namurag-muragan si Carlos. “Huh? Wala ta, a. Natuyo lang ko. Wala ko daan tinulugan kagab-i.”
Nagpundo ang duha sang pagkalab-ot nila sa Room 309. Ini ang pinakapunta nga room malapit sa CR. Shit, smells like pee.
Gintuktok ni Inis ang puwertahan sang pagkabati niya nga may nagkurulagas sa sulod. “Eugene? Max? JM?” Tawag ni Inis sa mga occupants sang room.
“Dali lang, ta!” balos sang tingog halin sa sulod. Tungod kay sensitive ang sense of hearing ni Carlos, nabatian nya ang kumod sang mga occupants. Yudiputa, tagu-a, dali. Ara na ang Hapon. Dayon bukas sang puwertahan.
Tumambad sa panulok ni Eugene ang tatlo niya ka mangin roommates. Isa ka tambok, isa ka maniwang nga nagasuksok damul nga antipara nga masaku nga nagabasa sa idalum sang bookself nga gutok sang mga libro. Ang nagbukas ang may madamol nga eyebugs nga nagapakuno kuno nga tuyo pa. Sa tingog sini,bal-an ni Carlos nga sia kagina ang iya nabatian.
Daw may 15 seconds nga nalansang si Carlos sa iya ginatindugan samtang ginabalos-balos niya tulok ang tatlo. What the fuck!